Sjálfsmorð hefur lengi verið bannað með lögum.

Það var ekki seinna vænna að maðurinn var handtekinn fyrir þetta alvarlega lögbrot sitt, en sjálfsmorð er bannað lögum samkvæmt að viðlagðri þungri refsingu.

Hvað refsingu maðurinn fær er ekki vitað, en dómafordæmi skortir eftir því sem kunnigir telja.

Ég held að það sé aldrei of brýnt fyrir fólki að vanda sig við öll verk stór og smá svo eftirmál hljótist ekki af eins og í þessu klúðursmáli.

Maðurinn má þakka fyrir ef ekki er búið að lögfesta dauðadóm við sjálfsmorði. 

Maður handtekinn tveim árum eftir sjálfsmorð

Jólasveinar blogga.

Jólasveinar hætta að ganga um gólf,
gá í netpósthólf
fyrir klukkan tólf.

Jólasveinar blogga
á Mogga.

Var Hreinn jólaSveinn?

Ekki er langt til jóla Sveinn

mínúturnar líða.

Fyrir sleðanum er Hreinn

og erfitt er að bíða.

Skaðsemi svifryks fyrir lungun?

Væri ekki ráð að Morgunblaðið birti okkur lesendum sínum upplýsingar um skaðsemi svifryksins á heilsu borgarbúa. Það má ætla að við séum í mismikilli hættu, eftir búsetu, hvort við erum heimavið, fjarri eða í nánd við mengunina, hvaða störfum við gegnum, t.a.m. hvort við sitjum á kontór í Orkuveituhúsinu á efstu hæð eða höfum atvinnu af að aka um helstu mengunargötur borgarinnar.
Þá má ætla að við séum misvel í stakk búin hvað varðar heilbrigði lungna.
Mér þætti fróðlegt að fá upplýsingar um þetta á næstunni því senn fer mesti svifryksmengunartíminn í hönd,

Upplýsingar um svifryk í Reykjavík á mbl.is

Verðugur er Kári viðurkenningarinnar.

Enn á ný sannast það að: "enginn er spámaður í sínu föðurlandi". Að undanförnu hefur Kári Stefánsson sætt gagnrýni lækna sem telja honum og starfsemi hans flest til foráttu. Er það ekki í fyrsta sinn og ekki það síðasta sem landar hans reyna að vara við starfsemi hans og Íslenskrar erfðagreiningar. Eins og þesssi frétt ber með sér eru erlendar vísindastofnanir á öndverðum meiði og verður hann heiðraður í dag fyrir vísindastörf sín.

Kári Stefánsson fær viðurkenningu fyrir vísindastörf

Draumaráðning?

Mig dreymdi draum nýlega sem mig langar að fá ráðningu á.
Þar sem ég veit að á moggabloggi eru margir dulspakir treysti ég á að fá ráðningu draumsins sem er svona.

Ég stend í flæðarmáli við annan mann fyrir framan okkur liggur net út í sjó eða stöðuvatn og næst í netinu eru þrír litlir en ákaflega litskrúðugir fiskar með jöfnu millibili.
Nokkuð lengra frá sé ég stóran fisk fastan í netinu og í þann mund er ég vakna við að hrópa upp: "sá er stór" eða álíka sé ég hendur mannsins við hliðina á mér draga netið að landi að mér fannst fyrir mig.
Að öðru leyti sá ég manninn ekki eða af hvoru kyninu hann var.
Vill einhver vera svo góður að senda mér ráðningu.
Ég tek það fram að ég er mjög berdreyminn.

Pest og svifryk.

Ég er búinn að vera með leiðinda kvef í viku. Ekki með hita en hroðinn sem ég hóstaði upp úr lungunum er ekki lengur hroði heldur græn þykkildi sem ég er að hósta upp úr bronkíunum. Ekki geðsleg lýsing en svona er það.
Þar sem ég er ekki lengur með bæði lungun óskert er ég hræddur við þetta og hef haldið mig frá vinnu sem er akstur strætisvagna.

Ég get ekki ímyndað mér að það sé sýktum lungum hollt að sitja í vagninum í þessum frostum og fá sífellt kaldan strekkinginn inn á sig auk þess sem svifrykið þykir ekki hollt nokkrum manni hvort heldur hann er með veik lungu eður ei.

Það er áleitin spurning hvort atvinnubílstjórar í Reykjavík eigi ekki að vera með grímu þegar þeir daginn langan sitja í svifryksmekkinum.
Við sjáum það á fötum okkar t.d. skyrtunum hversu óþverrinn er mikill og hversu mikið sest þá í öndunarveginn?

Oft veltir lítil þúfa þungu hlassi.

Ég var ekki fyrr búinn að skipta úr Glitni yfir í Landsbankann aftur, að Moody´s ákváðu að tími væri til komin að lyfta lánshæfnismati íslenska bankakerfisins í hæstu hæðir.
Þetta er eins og sagan um samræður Þrastanna tveggja er annar spurði hinn hversu mikið eitt snjókorn vigtaði.
Þeir ræddu málið góða stund meðan snjónum kyngdi niður.
Þegar eitt þúsund milljarðasta snjókornið féll á bynginn á greininni brast hún undan þunganum og þá gat Þrösturinn svarað að það vægi nægjanlega mikið til að brjóta trjágrein.

Moody´s breytir langtímalánshæfiseinkunn Glitnis, Landsbanka og Kaupþings

Sæði vannýtt auðlind.

Ég tók eftir frétt um daginn þar sem sagt var frá að mig minnir enskum rakara eða öllu heldur hárskurðarmeistara, sem hefur hafið framleiðslu á hárnæringu úr nautasæði.

Sæði er ákaflega próteinríkt og þess vegna tilvalið til næringar alls vaxtar.
Þar sem nautasæði er ekki öllum innan seilingar leiðir það hugann að nærtækara sæði sem körlum (líka konum) er ákaflega handhægt og oft á tíðum handbært.

Er ekki komin auðveld leið til tekjuöflunar í stað virkjana og álvera að þjóðin leggist í sæðissöfnun með það að markmiði að gera úr verðmætar útflutningsafurðir.
Einhvernveginn hugnast mér sú hugmynd betur, en að stunda fjallagrasatínslu og sölvatekju þótt það séu örugglega arðbærar atvinnugreinar.
Ég sé fyrir mér samhent hjón nú eða hjónaleysi stunda þessa iðju ekki bara í tómstundum sínum heldur sem alvöru atvinnu. Karlinn yrði þá stríðalinn á skyri og kjöti, ostum og fiski enda próteinrík fæða og eftir að hafa legið á meltunnni kæmi húsfreyjan og mjólkaði karlinn ef þannig má að orði komast.
Aðilar þyrftu að sjálfsögðu að vera ekki bara samhentir heldur öllu heldur samfættir.

Ýmis afleidd störf gætu svo hlotist af, svo sem sæðissmalar, sem kæmu á frystibílum og söfnuðu t.d. einu sinni í viku
og oftar ef mörg karldýr eru á heimili, kæmu afurðinni í úrvinnslustöðvar víðsvegar um landið, sem síðan svokallaðir bryndlar (betra orð en brundtæknir) ynnu hin margvíslegustu afurðir úr.

Lengra fer ég ekki með hugmyndina að sinni því viðskiptahugmynd er fædd.

Heróín- og nikótínneytendur á sama báti.

Hann sagði mér það hann Jón hjartalæknir Högnason, að þeir ættu jafn erfitt heróín- og nikótínneytendur að hætta neyslunni.
Að minnsta kosti féllu jafnmargir úr hvorum hópi.
Þetta sagði hann mér 1993 eftir að hafa annast mig í tvö ár, ég farið í hjartaaðgerð og hætt að reykja áður og byrjað aftur með fikti og skammast mín ofboðslega.
Ég reyndi nikótíntyggjó, nikótínplástur og nálastungur en allt kom fyrir ekki. Fíknin heltók hug og líkama og sjálfsálitið féll með degi hverjum og var skömmin mikil að geta ekki hætt þessari lífshættulegu iðju.
Þá var það að ég heyrði af sálfræðingi sem tæki fólk í dáleiðslu og eftir meðferð hjá honum hefði mörgum tekist að hætta reykingum.
Það var nú það. Var ég orðinn nógu bágur til að þurfa að leita sálfræðings? Það þótti mér síðasta sort.
Jæja loks mannaði ég mig upp í að hringja og panta tíma. Hann hringdi svo fáum dögum síðar og innti mig eftir erindinu. Ég sagðist hafa heyrt af getu hans til hjálpar reykingafólki úr böli sínu. Hann svaraði að hann vissi um fólk sem hefði tekist að hætta eftir dáleiðslumeðferð hjá sér, það væri rétt, en gæti engu lofað um árangur því þessi ákvörðun væri viðkomandi.
Ég ákvað að taka áhættuna þrátt fyrir afar litla sölumannshæfileika sálfræðingsins og fór í þrjá dáleiðslutíma.
Þetta var að mig minnir eftir miðjan september.
Eftir að hafa smá dregið úr reykingum kom að stóra deginum í mínu lífi og það var aðfangadagur jóla að kvöldi kominn að Hrefna stjúpdóttir mín sat í fanginu á mér í besta stólnum í stofunni með kaffi, koníak og vindling að Hrefna sagði: "Þarftur endilega að reykja Heimir". Ég leit á sígaréttuna sem var hálfreykt og svaraði: "Nei" og drap í síðustu sígarettunni.
Síðan ekki einn einasti reykur.
Ég fitnaði og sálfræðingurinn sagðist hafa náð betri árangri við að dáleiða offitu úr fólki og frá þeirri reynslu segi ég kannski síðar.