Hér skýtur skökku við.

Eftir að hafa fylgst með skrifum um Kumbaravog á árum áður, bæði í Morgunblaðinu og DV á undanförnum misserum finnst mér skjóta skökku við þegar ég les niðurlag fréttar mbl.is í dag.

Ragnar K. Agnarsson, systir hans Erna  of frænka þeirra Guðrún Sverrisdóttir hafa öll talað og skrifað á annan veg og eru öll trúverðugt og sómakært fólk.

Hví heyrist álit þeirra ekki né sést í skýrslunni?

Vonandi tekur nefndin sér ekki þrjú ár til verksins eins og talað er um og vinnu jafn yfirvegað að Kumbaravogsskýrslu og Breiðavíkur. 

"„Hér var líklega um að ræða fyrstu fjölskyldureknu uppeldisstofnunina á Íslandi og var áhersla lögð á kristilegt uppeldi, enda þau hjón mjög trúuð. Í blaðaviðtölum við Kristján [Friðbergsson, forstöðumann heimilisins] frá þessum tíma lagði hann gjarnan áherslu á að um hlýlegt heimili væri að ræða en ekki stofnun. Þetta rekstrarform þykir í dag börnum hagfelldast sem þurfa á langtímameðferð fjarri kynforeldrum sínum að halda.“"

Kumbaravogsbörn vilja rannsókn sem fyrst

Athugasemdir

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 23.2.2008 kl. 18:27]

Ég tek fullt mark á umsögnum allra sem hafa verið þarna. Hver upplifir veruleikann á sinn hátt.

[Guðrún Magnea Helgadóttir, 23.2.2008 kl. 21:37]

Mér er spurn. Geta umsjónarmenn unglingaheimila misnotað börn í kynferðislegum tilgangi og komist upp með þar sem lögregluyfirvöld, ákærð um að hafa notað pyntingar á sakborningum í umdeildasta sakamáli Íslendinga Mál 214 á síðustu öld vilja hylma yfir glæpina til að upp um þá komist ekki...

[Salka, 25.2.2008 kl. 12:50]

Ég var með Jóhönnu á Kumbaravogi, af hverju er verið að gera hanna ótrúverða hefur hún ekki þolað nóg, hvar er kærleikurinn.

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 25.2.2008 kl. 13:04]

Ég er sammála þér Salka, enginn hefur rétt á að draga reynslu þessa fólks í efa. Nóg er samt.