Kvíði.

Þetta á maður ekki að bjóða sjálfum sér; að taka upp á því að hugsa einmitt þegar maður á að tæma hugann og leita skjóls í fallegri tónlist innanfrá eða af diski. Ég sem hafði allan daginn til að hugsa en gerði það auðvitað ekki.......

Kvíði er sestur í mína sál
og situr að ég held í nótt.
Það verður þá fyrst í fyrramál
þangað ég fæ hann sótt.

En hvað á ég að gera við hann í fyrramálið?
Væri betur einnota þessi kvíði.