Auðvitað er Svandísi ekki illa við sjúklinga...

... svo ég svari sjálfum mér.
Til skýringar á fyrri orðum mínum birti ég eftirfarandi:
Á árum áður nánar tiltekið 1990-1991 tók ég mér frí frá launuðum störfum í um 12 mánuði og sinnti vistunar - og húsnæðismálum geðsjúkra.
Þá var ástandið þannig að engin sambýli voru og þeir sem verst voru settir sváfu í sorpgeymslum, ónýtum bátum í Örfisisey, bílhræjum, "í grenjum" í Öskjuhlíðinni og fleiri stöðum sem ekki hýsa fólk að jafnaði.
Ég unni mér ekki hvíldar fyrr en Jóhanna Sigurðardóttir þá félagsmálaráðherra tók málið föstum tökum og ég kominn á gjörgæslu á Landakoti.
Ég hafði hitt hvern ráðherrann á fætur öðrum og aðra ráðamenn og kvaddi þá alltaf með orðunum "ég kem aftur og aftur þar til málin eru komin í lag".
Ég hélt dagbók þessa mánuði sem nú er geymd á Makka plús og ég kemst ekki í:-(
Síðan kom Þverárselið og hin úrræðin og fagna ég enn einum áfanganum sem náðist í dag í Borgarstjórn Reykjavíkur þrátt fyrir mótatkvæði.