Allir vita af kvótasvindli og brottkasti......

Auðvitað veit alþjóð um sóaksapinn sem viðgengst í umgengni útgerðarmanna og sjámanna um okkar viðkvæmu fiskimið.
Þeim hefur bverið veittur óeypis aðgangur að auðlindinni um áratuga skeið, en eru aldrei ánægðir og röfla og rífast látlaust.
Þeir landa framhjá vigt, henda minni fiskinum fyrir borð og hneykslast svo á starfsmönnum Hafró þegar þeir líta raunsætt á málið og leggja til takmörkun veiða.
Óheiðarlega útgerðarmenn á að svipta frekari veiðiheimildum.
Þeir umgangast sameign þjóðarinnar á þann hátt, að þeim er ekki lengur treystandi.
Fáum veiðiheimildir í hendur mönnum sem geta sýnt fisistofnunum þann sóma sem ber.

Mótmæla aðdróttunum um kvótasvindl

Athugasemdir

[Sigurpáll Björnsson, 8.7.2007 kl. 22:22]

Heyr heyr.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 8.7.2007 kl. 22:34]

 

Miðað við umræðu og viðurkenningu ótal sjómanna, þá held ég að Agnes hafi einungis talað mjög varlega um hversu alvarlegt brottkast og önnur lagabrot eru stunduð í þessum bransa.

 Hvernig væri að sjómenn/útgerðarmenn fari að virða auðlind landsmanna, fiskinn í sjónum, og hætti að landa fram hjá vigt sem og kasta burt aflanum sem þóknast þeim ekki sökum stærðar fiskjarins sem hent er.

Þetta er bara nauðgun á landsmönnum öllum að virða ekki lög og rétt hérna. Sömu menn og vilja réttlæta þennan þjófnað hrópa hátt ef stúlku er nauðgað eða einhver barinn til óbóta. Wake up - þetta er engu skárra. Þetta brottkast og afli framhjá vigt er hreinn þjófnaður og skerðir , eins og ljóst er orðið, lífskjör alls almennings á landinu.

 Við skulum ekki gleyma að þegar kerfið var sett á höfðu allir haft frjálsan aðgang að því að veiða upp úr sjó - með skelfilegum afleiðingum.

Þeir sem höfðu lagt fé sitt í togara, veiðarfæri ráða sjómenn o.s.frv. auk náttúrulega áhættu sem enginn bjargaði þeim úr ef illa fór, veiðireynsla þeirra undanfarin x ár þar á undan var metin þeim sem hlutfall á móti öllum öðrum sem höfðu veitt á sama tíma. Þannig fannst prósenta af leyfðu hámarki sem hver mátti veiða af hverri tegund eftir að búið var að ákveða hámarks tonnafjölda sem veiða mátti. Einhvers staðar varð að byrja og var þetta sennilega skynsamasta og um leið sú sanngjarnasta sem hægt var að nota.  Að sjálfsögðu eru það verðmæti að hafa ákveðna prósentutölu sem leyfða veiði, en þeir sem hana fengu höfðu svo sannarlega unnið sér inn fyrir henni. Við skulum ekki gleyma því að á þessum árum var útgerð víðast hvar á horriminni, enda allt of mörg skip að veiða of lítinn afla svo að hvert skip um  sig væri að veiða á hagkvæman hátt. Auðvitað kemst á hagræði í framhaldi af því að þeir sem ekki gátu veitt á hagkvæman hátt selja frá sér veiðiheimildina til þess sem getur af ýmsum ástæðum veitt þannig að hagur verði af. Allir græða!

Þetta tal um gróða og annað lít ég á sem séríslenskt nöldur og kannski einfaldlega öfund. Er þá að sama skapi slæmt að Björgólfarnir græddu á markaðsaðstæðum í Rússlandi á sínum tíma og gátu hagnast enn meira með ráðdeild og hugviti í viðskiptum ? Er þá Jón Helgi í Byko, Krónunni  og Nóatúni að stela einhverju af okkur viðskiptavinum sínum af því að honum tekst að reka verslanir sínar þannig að allir gafi hag af ? Nei þetta eykur allt saman þjóðarhag og gefur fleiri krónur í ríkissjóð, sem reyndar hefur heldur aldrei staðið betur, og hefur heldur aldrei skuldað minna.

Nei, við íslendingar eigum svo sannarlega fiskiauðlindina í hafinu. Það sést best nú þegar Sjávarútvegsráðherra sker niður heildarveiðiheimildirnar í umboði okkar til þess að passa upp á eign okkar að hún rýrist ekki meir en komið er eða hverfi.