Óskabarn R-listans sáluga.

Mikið vildi ég samstaða fari að nást um fyrirtækið sem ég vinn hjá, Strætó bs.
Það hefur verið samfellt styrjaldarástand innan veggja fyrirtækisins í tvö ár um þessar mundir.
Margoft hefur leiðakerfinu verið breytt þótt engan veginn hafi tekist að færa það aftur til uppruna síns 2005, en þá skilaði það mikið meiri friði, ánægju viðskiptavina og tekjum en það gerir í dag eftir allar þær rándýrur kollsteypur sem teknar hafa verið.
Fjármálasukkið hefur verið með eindæmum enn er fyrirhugað að sukka meira á þeim vettvangi.
Vaktakerfi vagnstjóra eru orðin sex á yfir sama tímabil sem valdið hefur mikilli óánægju meðal okkar.
Kjarasamningar eru hunsaðir og margbrotnir. Athugasemdum er komið á framfæri, en þeim er ekki svarað.
Starfsmannamál eru í eins miklu klúðri og hægt er að koma þeim og ekki örlar á úrbótum.
Engin virk starfmannastefna er til staðar.
Margsinnis hefur verið reynt að ná athygli stjórnarformanns fyrirtækisins, en hann virðir öll erindi okkar að vettugi.
HANNA NEITAR AÐ TALA VIÐ OKKUR EÐA SVARA ERINDUM OKKAR.
Ekki skrítið að Gunnar bæjarstjóri Birgisson sé orðinn þreyttur á honum.
Enda er talsmáti sumra forráðamanna og stjórnarmanna ekki eftir hafandi þegar þeir ræða um starfsmenn sína.
Það er af illri nauðsyn að ég vek máls á ástandinu á þessum vettvangi, því ég er orðinn úrkula vonar um að bætur verði gerðar.
Strætó bs. er eignalaust fyrirtæki með skuldir upp á hundruð milljóna króna og gerir nú allt sem það getur til að eyðileggja eina auðinn sem það ræður yfir; starfsmennina.
Ég tek fram að ég er trúnaðarmaður vagnstjóra og starfa sem vagnstjóri.