Þjóðin þjáist

Það er magnað ákall þjóðarinnar á aðgerðir stjórnvalda. Þau eyða tíma sínum í umsókn að bandalagi Evrópuþjóða.

Ítreka kröfur um aðgerðir

Athugasemdir

[Sveinn Ríkarður Jóelsson, 11.9.2009 kl. 14:15]

Já og hvar er nýja stjórnarskráin sem margir lofuðu fyrir kosningar, af hverju var það mál ekki klárað áður en sótt var um inngöngu í Evrópubandalag?

[Haraldur Aðalbjörn Haraldsson (IP-tala skráð) 11.9.2009 kl. 14:23]

Hvar er ASÍ????Af hverju eru þeir ekki með í þessu ákalli??

[Sigurbjörg Eiríksdóttir, 11.9.2009 kl. 17:39]

Nú fer að sjóða uppúr. Ég talaði við tvær vinkonur mínar í dag sem eru komnar eða að komast í þrot. Báðar skilvísar um ævina...

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 12.9.2009 kl. 00:18]

Ég tek undir með þér of fleirum um nauðsyn þess að koma þjóðfélaginu aftur á lappirnar, en ég gleðst yfir því að búið er að sækja um aðild að ESB.

Haraldur, tel að ASÍ hafi einfaldlega ekki ályktað um  málið núna í vikunni, en forseti ASÍ hafur komið fram í fjölmiðlum nú nýverið og hann er svo sannarlega með í þessu ákalli. Hann átti líka stórann þátt í að stöðugleikasáttmálinn komst á í sumar. 

Sveinn Ríkharður. Stjórnarskrármálið verður örugglega tekið upp á haustþinginu. ESB umsóknin og afgreiðsla ICESAVE voru slík forgangsmál að ekki hefði verið verjandi annað en að klára þau á undan öllu öðru.

[Júlíus Björnsson, 12.9.2009 kl. 21:19]

Flestir ráða menn Evrópukynþáttarans á meginlandinu kunna að láta hin 99% gegna og hafa alltaf haft því allgóðar tekjur.

Ódýrara en að slátra kostnaðinum við hlutfallslega of stórri íslenskri forréttindastétt lífskjara og greiða meisturum á meginlandinu hann í staðinn væri einfaldlega að skila honum aftur til fólksins  og leyfa þeim sem þá missa vinnu að leita fyrir sér meginlandinu sem þeir að gera hvort sem er þegar EU er búið að hámarka arðinn af væntanlegu þjónustu svæði Stóriðjuvera stórborga meginlandsins.  M.t.t hráefna, orku og 1.stig framleiðslu þeirra.

Margir hér á Íslandi búa að hluta að Meginlandsarfinum í genunum og þekkja sitt fólk frá fyrstu hendi og geta að sjálfsögðu lifað við hvað báðar regluskorðanirnar. Hinsvegar um hreinræktaða Íslendinga efast ég um að hægt sé að segja það sama.  Sá stóri hluti fær fljótt að kynnast því betur hvað fylgir því að tilheyra Evrópsku meginlands húsbændunum og varla er það til að gleðjast yfir.