Gleði eftir gjaldþrot? Solla og Elías hafa ekki reynt...

9.1.2009 | 14:26

Gleði eftir gjaldþrot? Solla og Elías hafa ekki reynt gjaldþrot á eigin skinni og þekkja því ekki þá "gleði" sem því fylgir.

Afskaplega þykir mér einkennilegt viðtalið við Sollu í DV í dag og hætti ég við að lesa í sjoppunni þegar fram kom að hún situr enn í einbýlishúsi sínu í Grafarholti.

Það eitt segir mér að hún og maður hennar fengu nægt fé úr rekstrinum en kröfuhafarnir sitja eftir með sárt ennið.

Það er því einkennandi fyrir hugsunarháttinn að það ríkir:

"GLEÐI EFTIR GJALDÞROT

„Ég tók þarna út mína kreppu á undan bankahruninu mikla.“ DV-mynd Kristinn Magnússon.

Föstudagur 9. janúar 2009 kl 06:50

Höfundur: Ritstjórn DV (ritstjorn@dv.is)

Nánar um málið í DV í dag.

„Það hefði verið erfitt að lifa af þessa kreppu. Þetta átti að verða fallegur og góður draumur en eitthvað gerðist á leiðinni og eins og ástandið er orðið hér á landi er gott að ekkert varð af þessu.

„Í dag er ég blessuð og ekki reið út í hvernig þetta fór, því nú á þessum tímum er lítil heildsala ekki lífvænleg,“ segir Sólveig Eiríksdóttir í helgarviðtali við DV. Þar ræðir hún meðal annars gjaldþrot og ný tækifæri sem nú bjóðast.Ólík sjónarmið

Eftir að fyrirtæki Sólveigar Himnesk hollusta sameinaðist Manni lifandi með aðkomu Salt Investment fór að síga á ógæfuhliðina og fyrirtækið varð gjaldþrota. „Við þrjóskuðumst lengi við. En mitt starf varð ekki að því sem ég gat sætt mig við. Ég reyndi að selja mér þá hugmynd. En það gekk ekki, það varð mikill ágreiningur og ólík sjónarmið uppi. Ég fann að þetta hafði ekki góð áhrif á mig,“ Sólveig, sem betur er þekkt sem Solla í Grænum kosti. „Okkur var ekki ætluð þessi ganga. Það er engum um að kenna. En þegar maður stendur þarna í þessum átökum fara auðvitað ýmis orð út í loftið. Allir eiga sinn part af sökinni, við eins og aðrir.“

Solla og Elías hafa ekki reynt gjaldþrot á eigin skinni og þekkja því ekki þá "gleði" sem því fylgir.