Ofurtrú á Davíð

Það er undarlegt að fylgjast með fréttum af mótmælafundum þar sem ein aðalkrafan er að embættismaður verði rekinn.

Það er langt síðan Davíð Oddsson hætti í pólitík og það er skömm að því hvernig Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og aðrir Samfylkingarmenn atast ennþá í honum og gegnsýra þjóðfélagið með minnimáttarkennd sinni gagnvart Davíð.

Það er tími til kominn að fólk fari að beina orku sinni að uppbyggingu þjóðfélagsins og hætti að beina spjótum sínum að embættismanni sem vill vel en ræður engu. 

„Við viljum bara réttlæti“

Athugasemdir

[Haraldur Bjarnason, 1.12.2008 kl. 18:58]

Dvaíð hefur nefnilega aldrei áttað sig á því að hann er embættismaður en ekki stjórnmálamaður. Hvar í heiminum ætli seðlabankastjóri hafi komið í sjónvarpsþátt á viðkvæmum tíma og talað eins og stjornmálamaður. Það gerði Davíð einmit í margumræddum kastljósþætti. Það er hins vegar aumingjaskapur Geirs og Sollu að láta hann ekki víkja.

[Haraldur Bjarnason, 1.12.2008 kl. 19:00]

..svo má bæta því við Heimir að hann ræður öllu og má vel vera að vilji vel  en það hefur bara ekki tekist með hans einræðistilburðum.

[Valsól (IP-tala skráð) 1.12.2008 kl. 21:37]

Heimir, elskar þú Davíð meira en landið þitt? Elskar þú Sjálfstæðisflokkinn meira en landið þitt? Davíð er búinn að stórskaða þessa þjóð okkar og er nú svo komið að hæðst er að okkur um allan heim vegna þessa manns. Það er undarlegt að vera svo heilaþvegin af þessum manni (ekki guði) að geta ekki verið með sjálfstæðs skoðun, heldur láta mata sig á skoðunum Sjálfstæðistoppanna. Bíða eftir að þeir gefi út yfirlýsingu og tyggja svo sömu tugguna. Óheiðarleikinn er mynd hans. Hvernig þessi einstaklingur montaði sig af því að hann notaði smjörklýpuaðferð í stjórnmálum, því nefndi hann þetta ekki bara sínu rétta nafni, þ.e. óheiðarlieka. Þessi flokkur er mesti spillingaflokkur Íslands og grátlegt að 20-30% þjóðarinnar skuli vera svo fastir í greipum hans að þeir geti ekki slitið sig lausa. Vinur minn var að rökræða við harðann innmúraðan Sjálfstæðismann um Davíð, og þegar hann varð rökþrota sagði hann ,,já en helvítis kerlingin". Við vitum alveg um hvern hann er að tala og þegar ég les textann þinn með þessari þráhyggju á Ingibjörgu Sólrúnu þá dettur mér alltaf í hug þessi rökþrota Sjálfstæðismaður sem sagði ,,já en helvítis kerlingin"

[Matthías I (IP-tala skráð) 1.12.2008 kl. 22:03]

Það er nánast skondið að lesa greinar frá svona ofboðslega Davíðs-sinnuðum mönnum.

Það að seðlabankastrjóri stigi af hliðarlínunni (þar sem hann á heima) og inn á vígvöll póitíkarinnar er ábyggilega óheyrt allsstaðar annarstaðar í heiminum.

Ég tek undir Haraldi að maðurinn gerir sér ekki grein fyrir því að hann er ekki pólitíkus lengur (eða neitar að viðurkenna það).

Það að sumir telja að það breyti engu að hann víki get ég bara ekki verið sammála.

Ég hef ekki gerst svo frægur að hafa mætt á nein mótmælin ennþá (mestmegnis vegna þess að ég er svo heppinn að hafa ennþá vinnu, sem ég glaður mæti í) en ef það þíðir að Davíð þurfi að stíga niður af stalli sínum til að friða þónokkra reiða einstaklinga þá er allavega einhverju áorkað.

Ég er ekki að segja að hann þurfi endilega að víkja til frambúðar (þó ég sé alvarlega að vera kominn á þá skoðun) þá myndi það allavega bæta andrúmsloftið eitthvað ef hann yrði settur til hliðar á meðan þessi óánægja gengur í gegn. Svo má að sjálfsögðu taka það til greina seinna meir hvort hann sé hæfur til að sinna þessu starfi eður ei.

Ég er allavega þeirrar skoðunar að tilnefna eigi nokkra einstaklinga sem teldust hæfir til að sinna þessu og velja svo þar úr þann hæfasta

Og nei ekki fara út í þá sálma að biðja mig um að nefna einhveja einstaklinga því ég skal fúslega viðrkenna að ég er ekki hæfur til þess.

mbk

Matthías

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 2.12.2008 kl. 07:16]

Það er gaman að ykkur Valsól og Mulningur. Þið geysist um lyklaborð tölvunnar og gagnrýnið en varist eins og heitan eldinn að nefna meintar yfirsjónir Davíðs Oddssonar sem þið gagnrýnið mig fyrir að verja.

Verið málefnalegir, þá verður gaman að lesa skrif ykkar; lesist meira gaman.

Kærar kveðjur,

[Matthías I (IP-tala skráð) 2.12.2008 kl. 16:08]

Ég reini eftir bestu getu að skoða hlutina eins hlutlaust og hægt er (þó það er ekki maður á jarðríki sem getur verið 100% hlutlaus) og reini að skoða báðar hliðar málsins.

Hvort sem Davíð hefur gert eitthvað af sér eða ekki er orðin nánast aukaatriði. Ef eitthvað er að marka skoðanakannanir þá er orðinn svo stór hluti almennings sem er á móti því að hann sinni þessu starfi áfram að það virðist ekki vera nein önnur lausn en að láta hann fara.

Á móti öllu því "góða" sem hann hefur gert sem seðlabankastjóri þá eru of margir slæmir eða rangir hlutir sem hann hefur gert eða sagt. Og í slíkri valdastöðu sem hann er í þá verður einfaldlega bara að setja takmörk fyrir því hversu marga "skandala" þú getur gert. Og það verður bara að segjast eins og er að þeir eru orðnir aðeins fleiri en einn.

Orðið líðræði virðist aðeins vera til á pappírum á þessu ágæta landi og er það aðeins í fárra manna höndum hvernig þessu skeri er stjórnað.

Að sjálfsögðu eru það fleiri sem þurfa að pakka saman og hypja sig í burtu áður en þeir gera illt verra en það er allavega byrjunin að koma frá þeim manni sem stór hluti almennings er búinn að gera að hlutgerfingi vandamála þeirra sem nú steðja að.

Í flestum öðrum siðmenntuðu löndum væri þessi einstaklingur löngu búinn að segja af sér.

 Tökum eitt dæmi (reyndar afskaplega siðlaust af mér að taka þetta sem dæmi og afsaka ég það strax, en dæmi engu að síður), Innanríkisráðherra Indlands tók þá ákvörðun að segja af sér vegna hriðjuverkanna í Dubai og kom t.d þetta fram í frétt á mbl. "Shivraj Patil, ráðherra innanríkismála á Indlandi, hefur afhent Manmohan Singh, forsætisráðherra landsins, uppsagnarbréf sitt en með afsögn sinni segist hann vilja axla siðferðislega árás á atburðunum í Mumbai undanfarna daga."

Ekki gat þessi góði maður séð fyrir þessar hroðalegu árásir en samt ákvað hann að axla siðferðislega ábyrgð á því þar sem gerðist og segja af sér.

Þetta er eitthvað sem  íslenskir ráðamenn og embættismenn mættu taka sér til fyrirmyndar, ef svo má að orði komast.

mbk

Matthías