Gullkornin hrjóta af vörum efnahagsráðráðgjafa þjóðarinnar númer eitt

Nú er að ljúka vikulegum þætti þeirra félaga og skoðanabræðra Guðmundar Ólafssonar og Sigurðar Guðmundar Tómassonar á Sögu.

Að vanda fóru þeir ekki vítt yfir sviðið en skelltu sér snimmhendis inn í Seðlabankann og Sjálfstæðisflokkinn en báðar þessar grunn stofnanir þjóðfélagsins eru þeim hugleiknar.

Þeir sérfræðingarnir í hagfræði fundu að vanda Seðlabankanum allt til foráttu og héldu áfram hatursáróðri sínum gegn aðalbankastjóra Seðlabankans.

Ég er næsta viss um að á föstudögum milli klukkan níu og ellefu safnast allir æðstu með þessara stofnana þ.e. Seðlabankans og Sjálfstæðisflokksins í fundarsölum sínum og hlýða á orðið.

Það er svo miklu ódýrara að hlusta á þess sjálfskipuðu efnahagsráðgjafa þjóðarinnar í gegnum Sögu heldur en að ráða þá til starfa.

Ekki leikur samt vafi á að hugur beggja stendur til að ráða þá  ekki bara sem ráðgjafa heldur framkvæmda- og ákvörðunaraðila í fararbrjósti íslenskra efnahagsmála.

Það hlýtur að teljast til tíðinda að svo miklir andans menn skuli ekki ná lengra en að vinna á minnstu útvarpsstöð landsins.