Lífið

Lífið er leikur að tíma.

Lærist fátt,

ef leggur þig ekki í líma,

að lifa (í) sátt.

Athugasemdir

[Sigurbrandur Jakobsson, 15.8.2008 kl. 16:46]

Hvað er Heimir nú að bralla?

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 15.8.2008 kl. 19:49]

Ef þú átt við daglegt líf Sigurbrandur, þá er ég í endurhæfingu eftir erfið veikindi auk þess sem ég gríp í leigubíl mér til tekjuauka.

En þú, alltaf á sjónum?

[Sigurbrandur Jakobsson, 15.8.2008 kl. 23:09]

Nei vinur minn ég er í frí. Bíð bara eftir nýju kvótaári, svo förum við að fá hann. Leiðinlegt að heyra, vonandi gengur endurhæfingin vel. Svona hlutir taka svo langan tíma og því miður alltaf uppá von og óvon. Þegar ég fótbrotnaði fyrir 2 árum var ég skíthræddur um að geta ekki stundað sjóinn aftur og jafnvel ekki keyrt heldur, en það rættist úr því. Er ekki frelsið meira á taxa en strætó. Mig hefur alltaf langað að prófa taxan til að fá samanburð.

Ég var nú reyndar líka að velta vísukorninu fyrir mér líka

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 16.8.2008 kl. 08:38]

Frelsið er meira á taxa en tímakaupið ekki til að hrópa húrra fyrir.

Vísan er hugleiðing mín um hversu skemandi það er að lifa í ósátt við samferðarfólkið, hver sem á í hlut.

[Sigurbrandur Jakobsson, 16.8.2008 kl. 11:19]

Nei en stundum er líka best að vera ekki að reikna út frelsið í krónum og aurum. Það er of verðmætt til þess.

Mér var farið að detta það í hug varðandi vísuna. Ósætti og langrækni er einhver sá mesti heilsuspillir sem hægt er að hugsa sér. Því miður þekki ég dæmi þess að fólk sé súrt útí sína nánustu árum og jafnvel hægt að telja það í áratugum saman. Ég skil ekki í að það fólk geti nokkurntíman látið sér líða fullkomnlega nógu vel.