Mannorðshakkavél að morgni dags.

Mikið á ég erfitt með að sættast við mannorðsgleypiganginn á Útvarpi Sögu.

Þáttastjórnendum á morgnana (ekki öllum) er orðið svo tamt að rakka sama fólkið niður að þeim blöskrar jafnvel sjálfum þegar þeir heyra bergmálið frá hlustendum sem hringja inn.

 

Eftir atganginn með Hannes Hólmstein Gissurarson undanfarna daga eftir Hæstaréttardóminn sem hann unir, átti ég von á að mannorðshakkavélin á milli 9 og 11 í morgun myndi ekki kólna og hlustaði því ekki á þá félaga sem ég hef svo oft haft unun af.

 

Athygli mína vakti líka að ég fékk tvö löng símtöl á þessum tíma, bæði frá fólki sem annars hlustar alltaf á þá félaga.

 

Það vakti líka eftirtekt mína að hvorugt þeirra taldi ástæðu til að ræða þessa stöðu mála, sem sagði heilmikið um stöðu mála.

 

Ekki vildi ég vekja máls á þessu að fyrra bragði, en veit að bæði kinka þau kolli þegar þau lesa þessar línur.