Silfur Egils.

Að hlusta á formann Vinstri grænna í Silfri Egils þessa stundina er eins og að hlusta á talsmann Alþýðubandalagsins sáluga, því slíkt er afturhaldsrausið.

Hann berst á hæl og hnakka gegn hverskyns framförum og hefur gert, enda ber fylgi flokksins það með sér.

 

Svipað er upp á  teningnum hjá Árna Páli Árnasyni, sem hvetur til samdráttar í framkvæmdum, með það fyrir augum að lækka verðbólgu, þrátt fyrir að atvinnuleysi fylgi í kjölfarið.

 

Þessir tveir  annars glæsilegu fulltrúar alþýðuflokkanna íslensku eru í engum tengslum við grasrótina; alþýðu manna sem stendur öðrum fremur undir hagsæld þjóðfélagsins.

 

Ég á svolítið erfitt með að meta orð og skoðanir Sæunnar Stefánsdóttur Framsóknarmaddömu í þættinum, enda yrðu þær skoðanir mínar litaðar af samhug með henni (Sæunn er KR-ingur).

 

Einar Kristinn Guðfinnsson landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra er rökfastur og fimur sem endranær og er sjálfum sér og Vestfirskri arfleifð sinni til sóma.