Afavísur á aðventu.

Úr sér gengna afa
á að hafa
út í bæ að kúra
marga dúra,
ekkert er af þeim að hafa.

Einu sinni þekkti ég afa
er reyndi að hafa
barnabörnin prúð
og keypti snúð
og aldinsafa.
-------------------
Yfirgefinn afi fór
að væla.
Hann vildi vera stór
og varla skæla.
-------------------
Afinn hefði aldrei átt að tala,
bara mala,
um kýr með hala.

Afi þessi vildi bara vel
víst ég tel
og Guði fel.

Afinn var að vona,
varla svona
heiðurskona

Afinn hafði enga vörn
aðeins börn
sem steyttu görn.

Afi veit að lífi er ei lokið
bakið hokið
fullt er kokið.

Úti er ævintýri um afa
aldrei hafa
börn án tafa

þurft særa og kafa
sem þau hafa
haft til trafa.